Vanaf 6u 's ochtends waren de midges weer massaal aanwezig. Ze hebben mij geen minuut met rust gelaten. Toen ik naar het sanitair ging, werd ik overbeten op het gezicht en de armen en slaagde er zo'n klein honderdtal in mijn binnentent binnen te dringen - net als gisterennacht overigens. Ik heb mij aldaar ingesmeerd met 'anti-insect' van Careplus (zonder deet); ze landen dan nog wel op de huid, maar steken minder of niet meer. Het pakken van de fietszakken en het afbreken van de tent bleef niettemin een hel. Tot overmaat van ramp was het ook nog beginnen motregenen, wat de beestjes deed samentroepen onder het zeil van de buitentent. Alles, tent en bagage, hangt nu vol geplette midges. Ik zag mij genoodzaakt ver weg van de camping te ontbijten, een 20-tal kilometers verder, op zo'n 400 m hoogte, en in de dikke mist. Maar genoeg nu over die beestjes.
De tocht ging verder op en neer door een desolaat maar prachtig natuurlandschap tot Ayr, vanaf daar ging het langs de kustlijn van de Ayr- en Irvine Baai afwisselend over de zeedijk en doorheen kuststadjes. In de loop van de namiddag begon het helaas oude wijven te regenen. En om het campingleed niet erger te maken dan het al was, besloot ik na 106 km fietsen mijn intrek te nemen in een hotel, het "Lauriston Hotel" te Ardrossan. Ik heb er inmiddels een driegangenmenu met onder meer de Schotse specialiteit 'haggis' gegeten. Lekker !
schapenhart, -long en -lever.... lekker!
BeantwoordenVerwijderenGeniet ervan Gerd! Ik lees elke dag mee!