Die beesten moest ik noodgedwongen rakelings passeren; ik had geen idee hoe ze zouden reageren op iemand met een zwaar beladen fiets; gelukkig zijn ze zachtaardiger dan ze er uit zien. Te Oban heb ik de veerboot genomen naar Craignure, op het eiland Mull. Het is een zeer prachtig eiland, maar de wegen zijn er zo smal dat ik me geregeld aan de kant moest zetten om de auto's - overwegend van toeristen - te laten passeren. Na 93 km bereikte ik uiteindelijk mijn bestemming, waarvan ik tot dan had vermoed dat het om een camping zou gaan, maar eens ter plaatse een eenvoudige kampeerplaats, zonder sanitair, bleek te zijn. Het heet 'Killiechronan Campsite' en ligt aan het noordoostelijke uiteinde van Loch na Keal.
Ik ben onmiddellijk in mijn tent gekropen, vanwege de zeer actieve midges. Het is windstil, vochtig en niet te koud, en zo hebben die ellendige beestjes het graag. Dus dit keer geen avondmaal. En morgenvroeg ook geen ontbijt. Slechts enkele koeken en een flesje honing zullen moeten volstaan om de rit van morgen weer aan te vatten. Kort na mijn vertrek vanuit Taychreggan en kort vóór mijn aankomst op de 'Killiechronan Campsite' heeft het geregend, voor de rest van de dag is het droog gebleven, en was het zelfs zonnig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten