Pamela, de hospita van Lindsay Guest House, heeft vanmorgen speciaal voor mij porridge klaargemaakt. Dat bleek de vorige ochtend niet op de menu te staan. Voor het geval ik graag porridge wou, kon dat zeker de volgende ochtend geregeld worden. Ik heb er geenszins op aangedrongen... Edinburgh en het voorstedelijk gebied heb ik tot mijn verbazing voor een groot gedeelte over vrijliggende fietspaden en autovrije en -luwe wegen kunnen uitfietsen. Het daaropvolgende, landelijke traject doorheen de Moorfoot Hills bracht me tot ongeveer 415 m hoogte (dit is de niet gekalibreerde hoogte aangegeven op de barometrische hoogtemeter van mijn GPS - deze blijkt nogal sterk af te wijken van de hoogte weergegeven op de kaart, i.e. 455 m ! ). Na een afdaling tot ongeveer 300 m hoogte moest ik opnieuw een 75-tal meters klimmen. Het klimwerk viel best mee. Het was vooral de krachtige wind, die vanuit het zuiden door de valleien raasde, die de etappe zo lastig maakte. De wind voerde bovendien koude lucht aan met zo nu en dan een vlaagje regen. Omdat ik vannacht nog koortsig had liggen zweten, maakte ik me onderweg ook nog zorgen om ziek te worden. Na een tweede afdaling tot ongeveer 150 m hoogte, heb ik het te Innerleithen voor bekeken gehouden, en als overnachtingsplaats het Tweedside Caravan Park uitgekozen. Bij de toegang naar de tentweide zag ik een bord hangen met de daarop voor mij zeer geruststellende woorden : 'No ballgames !'. Ik heb vandaag de kaap van 2.000 km overschreden. De dagteller stond op 66 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten